Radewijk werd door de eeuwen heen op verschillende manieren geschreven. In archieven komt men o.a. Rodewijc, Rodwick, Roedewijk, Raewyck, Ravicke en Radewijck tegen.

De betekenis ervan moet gezocht worden in de twee delen rade en wijk.

Het eerstgenoemde betekent zoveel als gerooide woeste grond, terwijl het woordje wijk (o.a.) woonplaats betekent. Radewijk betekent dus eigenlijk: woonplaats op ontgonnen grond.

De in de volksmond veel gebruikte dialectnaam Roke is waarschijnlijk een verbastering van de naam Radewijk. Bij de eerder genoemde varianten van de naam Radewijk zagen we ook Ravicke vermeld staan. De letter U werd vroeger vaak geschreven als V, waarmee men dus zou spreken van Rauwicke. In Stad Hardenberg werd Radewijk aangeduid met de benaming Rauke; het is dan nog slechts een kleine stap naar het uiteindelijke dialect: Roke.

Op een groot aantal archeologische vondsten na, zijn er van de periode tot 1300 geen duidelijke aanwijzingen voor bewoning in het gebied waar later Radewijk zou ontstaan. Radewijk wordt voor het eerst in de boeken vermeld rond het jaar 1300 in het manuaal van de rentmeester van Twente. Daarin staat dat Radewijk geheel verlaten is en niet wordt gebruikt.

De eerstvolgende vermelding dateert uit 1384 wanneer Radewijk wordt genoemd in het leenprotocol van Overijssel als: dat guet to Rodwijc, gelegen in dat Kerspel van Nyensteden, die her Johanne van Eerde van Onsen gesticht versat weren.

In 1464 beleende bisschop David van Bourgondië het erve Radewijk aan Evert van Wijthmen, die in datzelfde jaar genoemd werd als eigenaar van: dat erve ende guet toe Roedewijck.

In de zestig jaar daarna gingen de ontwikkeling van Radewijk zeer snel. In 1520 waren er reeds 5 boerderijen, genaamd Bernt Geertssen opten Hoff, Leeffart toe Raewijck, Egbert die Mast, Albert opten Haenenkamp en Herman Berntssen op des Wysenguet by den Broicke.

Radewijk is van oorsprong een agrarisch dorp, een zwerm-es-nederzetting. De plaats heeft zich grotendeels ontwikkeld aan de noordzijde van de Radewijkerbeek. Omstreeks 1850 wordt de nederzetting onderscheiden in Radewijk Voorin, Middenin en Achterin. In eerste instantie ontwikkelt de nederzetting zich langs de Radewijkerweg. Ten zuiden van deze weg lagen de essen en ten noorden de veld- en veengronden. Eind vorige eeuw heeft kernvorming plaatsgevonden in Radewijk Middenin.

Nu, 2022, een citaat uit de onlangs opgestelde dorpsvisie met een vo0ruitblik;

Het is 2030. Radewijk is nog steeds een dorp waarin de bewoners samen een plattelands- gemeenschap vormen, die naast persoonlijke vrijheid voor een ieder, ook betrokken is met elkaar. Die betrokkenheid komt tot uiting in een actieve samenleving, meerdere commissies, inzet van vrijwilligers en noaberschap.