In een uithoek van ons landje
Aan de grens van ’t Duitse rijk
Daar ligt een stil en eenzaam plaatsje
’t Is de buurtschap Radewijk
Schatten zijn er niet te vinden
Nijpend armoe evenmin
Maar eendrachtig samen-werken
Met een opgeruimde zin
Maar al is het stil en eenzaam
Op uw wei en bruine hei
Nochtans minnen wij u teder
Wij gevoelen ons hier vrij
Nimmer zullen w’u vergeten
Uwe weiden en uw beek
Wij zullen Radewijk steeds roemen
Boven elke hemelstreek